Karpuz, konu meyve olduğunda zayıf noktalarımdan biri benim; çileğin hemen peşinden geliyor. Ama yine de, kapağına rağmen Sarıyaz benim radarıma hayatta girmezdi çünkü Türk yazarlara karşı ön yargılarımı kırabilen pek olmadı…
Browsing Category
Kitap Yorumu
-
-
Yine bir itirafla başlıyorum: Irmak Zileli, tanıdığım, iyi bildiğim bir isim değil. Daha önce yazdığı kitapları okumadım; yalnızca ara ara ON8 Blog’da denk geldiğim öykülerini biraz hatırlıyorum. Bozuk Saat isimli kitabı…
-
Chocolates for Breakfast’ı (Kahvaltı İçin Çikolata) uzun yıllardır duyuyorum ve kitabı bitirdiğim an ilk aklıma gelen şu oldu: “Pamela Moore, ilk Melissa P imiş ve bizim haberimiz yokmuş!” GoodReads’de, kitabın altında…
-
Üniversitede çok ama çok sevdiğim bir hocam vardı yazıyla ilgili derslerime giren. Kendisinden çok çok fazla şey öğrendim tabii ama aklıma kazınmış olan en önemli cümlesi şu: “write what you know.”…
-
Kayıp Kız ve Trendeki Kız gibi kitapların da etkisiyle “gizem-gerilim” türü romanlar son zamanlarda bir coştu gibi sanki. Bana göre her iki kitap da (ki Kayıp Kız’ı Trendeki Kız’dan daha çok…
-
Şiir ile ilişkim hep gelgitliydi benim; ta ortaokul-liseden beri. Bazı şairlerin, bazı şiirlerini okuyup tutuluyordum — mesela E.E. Cummings – i carry your heart. Bazı şiirler de içimi kıyıyordu, şair “edebi”…
-
Lang Leav ile tanışmam “To the man I love, to my future” (Sevdiğim, geleceğim olan adama) başlıklı Instagram paylaşımına denk gelmemle oldu. Şu hayatta her saniye güçlü olmaya çalışan biri olarak…
-
Muhabbet ettiğim kişi Virginia Woolf okumuş, Sylvia Plath okumamışsa Sylvia Plath için çoğu zaman “Amerika’nın Virginia Woolf’u” diyorum ben. Tam tersi bir durum olduğunda ise Virginia Woolf için “İngiltere’nin Sylvia Plath’i”…
-
Nijeryalı yazar Oyinkan Braithwaite tarafından kaleme alınan My Sister, the Serial Killer (Kız Kardeşim Bir Seri Katil) kitabını ismini gördüğüm an, arkasını bile okumadan şıp diye aldım. Metin yazarı şapkamla düşündüğümde…
-
Marjane Satrapi ile tanışmam, pek çok kişininki gibi, Persepolis’e dayanıyor. Onu okuduğumda çok etkinlendiğimi, kitabın sonundaki hissi bugün bile hatırlıyorum. Marjane Satrapi, Azrail’i Beklerken ile de içimi benzer hislerle doldurdu. Belki…
